We hebben al een hele weg afgelegd!!

Het is al een hele tijd geleden, maar hier ben ik terug!

Ik heb net mijn blog doorgelezen en kreeg de tranen in mijn ogen bij het lezen van alles.

Het brengt zoveel in me los om te zien hoe mn leven veranderd is doordat ik een juiste keuze gemaakt heb.
Ik zou het echt 5000x opnieuw doen als het nodig was!

Ik kan momenteel 'alles' terug zonder problemen eten.
Ik weet hoeveel ik op kan (al durf ik daar soms nog wel over gaan als het lekker is) en dus heb ik steeds minder last van dumping!

Ik verschrik soms als ik mezelf in de spiegel zie. Maar ik verschrik nog veel harder als ik foto's van voor de operatie zie.
Dat ik het ooit zover heb kunnen laten komen!

Ik heb al veel mensen gesproken die ook een gastric bypass plannen en met een hoop vragen zitten.
Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik echt een voorbeeld ben van hoe goed het kan lopen.

En daar ben ik ook zeer dankbaar voor want uiteindelijk hield het wel wat risico's in!

Ik denk dat ik na 8 maanden en bijna 45 kilo toch wel best al trots mag zijn op het resultaat! We zijn er nog niet, en de kilo's die nog moeten volgen zullen nog een stukje moeilijker zijn dan de kilo's die er al af zijn maar we gaan ervoor.
En ja ik zeg we, want zonder de steun en hulp van Bart, collega's, vrienden... was het me nooit zo goed afgegaan!

Wat een schat van ne vent heb ik toch!
Hij is niet zo een steun in woorden, maar zeker wel in daden, altijd al geweest!
Hij is lief op zijn manier, begripvol op zijn manier, steunt mij op zijn eigen manier.

Hij heeft op die twee jaar dat we samen zijn nooit gezegd uit zichzelf dat hij me mooi vind ofzoiets in die aard.
Tot ik een tijd geleden bij hem thuis kwam en hij me zie: je ziet er echt goed uit!
Ik kreeg het er helemaal warm van, zo lief van hem!
afgelopen woensdag zei hij me dat hij me toch echt wel sexy vind (dat heb ik hem nu echt nog nooit horen zeggen!)
En vandaag was toch wel echt het toppunt, hij had me vast en ineens fluisterde ie in mn oor: dunne! :)
Wat een schatje is het toch.
Net dat duwtje in de rug dat ik even nodig had!

In totaal: 27kg eraf! het blijft even steken en wil niet echt vooruit gaan, daar baal ik best van, maar als ik dan het resultaat tot nu toe al bekijk, zit het wel goed!

Foto's!

foto 1: dag voor de operatie
2en 3 tussendoor
4 en 5 -20kg

8 weken post-op

Hoi allemaal!
Ik ben deze week 8 weken na de operatie en ik ben 20, 3kg kwijt.
Ik voel het echt al, niet alleen in mn kleren maar ook gewoon aan mezelf, ik voel me beter als voorheen.

De donderdag heb ik wel even een dag gehad dat ik me niet zo goed voelde.
Maar dat weet je dat dat soms kan gebeuren, dat is tandenbijten en doorzetten, meer kan je daar niet aan doen.
Ik kan ondertussen alles eten, chips en zo gaat ook, had ik dat maar nooit geprobeerd!
Ik merk wel dat vettige dingen en chips enzo veel sneller vullen en ik gewoon liever bv wat worteltjes eet omdat ik daar wat meer van kan eten zonder me slecht te voelen, dat ik niet het gevoel heb dat ik amper iets heb gegeten.

Ik word er af en toe nog wel boos van als er iets lekkers in de potten zit en ik er amper wat van kan eten.
Het is nog wel wat wennen.

7 weken post-op

Amai!
Ik voel het toch wel dat ik zes weken niet heb gewerkt!
Al ben ik DOLBLIJ dat ik terug kan gaan werken, ik ben er verschrikkelijk moe door!

Het eten lukt nu wel beter, ik eet regelmatiger, ik drink ook veel meer water nu ik terug aan het werk ben dus dat is zeker goed!

Gisteren voor de eerste keer terug gaan aquagymen! wat was dat leuk!
Binnenkort starten met fitness ben alleen nog iemand aan het zoeken die meegaat...
want alleen is maar alleen...
Ik wil iemand die op ne vaste dag kan gaan en niet zomaar afzegt, de boyfriend wil wel mee maar met zijn uren is dat nu niet bepaald haalbaar.

The moment you've all been waiting for: 7e week post-op: -19 kilo!

Week 6 post-op

Met een beetje vertraging... week 6!

let's talk numbers! Ik ben 6 weken na de operatie en ik ben een verbluffende 17,2 kg kwijt!
Ongelofelijk vind ik het! Ik merk het vooral in de bil en borst streek... de buik is minder maar nog steeds wel serieus aanwezig! :-)
In mn gezicht is het ook erg te zien. Als zie ik dat zelf zo niet omdat ik me zelf iedere dag in de spiegel bekijk.
Ik krijg overal complimentjes, mensen die het zien en zeggen dat ik er al heel goed uit zie maar ook gewoon mensen die me complimentjes geven op het feit dat ik zo goed van snoep en cola enzo kan afblijven.
Ik ga jullie eens een geheimpje verklappen ;-)
Ik verdraag nog geen bruis (dus dan is het niet moeilijk om van Cola af te blijven) en bovendien doet al die zoetigheid me ook niet zoveel!
EN, als ik dan toch zoetigheid zou eten, is de kans op een dumping heel groot.
Gisteren had ik een mini-stuk Chocomoussetaart gegeten, ik dacht dat dit wel kon want vorige week op het familiefeest had ik ook een stukje gegeten en dat was me wel bevallen.
Deze week dacht mn maag er echter anders over! amai over dumping gesproken! ik begon te zweten, koude rillingen over mn lichaam, misselijk gevoel, heel veel hoofdpijn, verschrikkelijk moe... echt slecht!
Als je weet dat dat kan volgen na teveel zoetigheid, dan denk je wel eens twee keer na voor je gaat snoepen!
Bovendien wist ik vanaf het begin dat de operatie slechts een hulpmiddel is, een groot hulpmiddel maar ik moet het toch zelf nog doen: gezond eten, sporten...
Over sporten gesproken, volgende week start ik terug met aquagymen, ben benieuwd of ik nog kan volgen :)
Iedereen die een sport zoekt waar je achteraf wel moe van bent, serieus wat mee verbrand maar toch geen spierpijn hebt, aquagymen is DE sport voor u! Echt zalig is dat! heb je het warm, dan duik je gewoon even onder! En er is niemand die ziet dat je zweet :-p haha!
Bovendien komen daar alle soorten mensen, dikke, dunne, grote, kleine, oude, jonge.... allemaal!
Ik had eerst verwacht allemaal bomma's te zien, maar ik denk dat het toch een beetje te stevig aquagymen is voor e echte bomma's :-)
Eigenlijk zou ik ook nog graag gaan fitnessen, maar zo op mezelf, ik weet niet of ik het zou volhouden.
Maar daarover ga ik me de komende week dus ook nog s informeren.
En dan voor de rest, fietsen, wandelen, op het werk trappen maken...
Wat zal ik blij zijn als het zomer is, dan ga ik met heel veel plezier wandelen, nu vindk daar niet veel aan!
Wat ik misschien ook nog ga doen: mezelf een nieuwe fiets kopen! Want iemand is zo lief geweest om de mijne vorig jaar te pikken :(
Dus dief, als je dit leest, je mag hem altijd gewoon terug zetten waar je hem genomen hebt :p hahahaa

Oh ja! ik ben ook terug begonnen met werken! Man wat heb ik daar van genoten! Ik ben zo blij terug op mn vaste stekkie te zijn, terug ritme in mn leven, terug nuttig bezig zijn (en terug geld verdienen natuurlijk!)
En het is natuurlijk super om te horen dat ze dan zeggen dat ze je gemist hebben ;)

Zo, dat was het dan voor deze week!
Tot volgende week!!

Week 5 post-op

Vandaag is het exact 5 weken geleden dat ik geopereerd ben.

Volgende week mag ik terug gaan werken, en vanaf dan ook stillekes aan beginnen sporten!
EINDELIJK!

Ik heb m'n werk zo gemist, alleen al iets hebben om mee bezig te zijn! En m'n collega's dan, die schatjes van patatjes!

Ik heb week 3 en 4 niet zo goed ervaren, ik was bijgekomen en voelde me best stom. Ik wist wel dat je de derde week normaal zou bijkomen maar toch is dat niet leuk, zeker niet omdat je toch zoveel moet laten en nog altijd niets afvalt!

Maar! Week 5 was weer een goede week!
Ik ben momenteel 15,3kg kwijt in totaal! FEEST!

Ik voel het heel erg in broeken, alles zit losser, kleedjes zitten ook wel losser maar dat valt gewoon minder op.
De boyfriend begint het nu te zien in m'n gezicht... dat is wel leuk, hij ziet me iedere dag haast dus is het voor hem niet zo makkelijk om het te zien maar hij zegt wel dat hij het voelt als hij me vastheeft dat ik minder volume heb :-)

Week 4 post-op (ja ik weet het, EINDELIJK!)

Hoi hoi allemaal!

Zoals de meesten onder jullie wel gezien hebben is er geen week 3 post-op.
Ik zal maar eens snel uitleggen hoe dat komt:
In week 3 mocht ik starten met terug vastere voeding, had ik veel meer keuze om te eten en at ik ook veel liever.
Ik ben in week 3 dan ook 500gr bijgekomen.
Daarom wou ik voor week 3 geen blog maken.

Nu, 4 weken post-op, ben ik nog eens 800 gr bijgekomen, om twee weken tijd dus 1kg 300gr.
Dit is voor mij persoonlijk wel een teleurstelling want ik moet best hard op mn tanden bijten...
Omdat ik het maar niets vond heb ik telefonisch contact gehad met het ziekenhuis waar ik geopereerd ben.
Zij zeiden mij dat ik niet ongerust moest zijn, dat dit redelijk normaal is omdat ik terug alle voedingsstoffen binnenkrijg en ik de eerste weken ook echt wel heel veel was afgevallen.

Tot zover de kwestie gewicht...

Dan nu: het eten.
Ik eet ondertussen terug alles.
Ik moet erg opletten met wat ik op mijn bord schep. Ik krijg uiteraard niet meer de porties op die ik vroeger op kreeg en daar hou ik rekening mee maar ik heb het toch moeilijk met mn bord niet leeg eten. Ik ben dat zo gewoon, het is ons vroeger zo aangeleerd: wat je opschept eet je op, en die gewoonte is er moeilijk uit te krijgen. Dus zo nu en dan eet ik wel eens te veel... waardoor ik me dan een half uur later super slecht voel natuurlijk!

Dit is iets wat nog moet wennen. maar dat komt wel!

Ik merk ook dat eten eigenlijk verschrikkelijk vermoeiend is. Ik heb vaak zoiets van: 'ok nu ga ik even op de zetel liggen' vlak na het eten.
Ik zal blij zijn als ik terug mag gaan werken, nu heb ik hele dagen niets te doen, en uit gewoonte, uit verveling zou ik iets nemen om te eten (nu ik let er wel op dat het altijd zo gezond mogelijk is, maar toch ik mag ook niet te veel eten)

Het is echt een volledige aanpassing, mensen die denken dat dit de makkelijke manier is om af te vallen hebben het echt serieus mis!

achter een dikke week mag ik terug gaan werken! daar ben ik enorm blij om!
en dan mag ik ook weer gaan sporten. Ik ga terug gaan Aqua-gymen, super leuk, en omdat je zo in het water zit vind ik dat je niet merkt dat je echt aan het sporten bent. Verder ben ik aan het denken om een fitness abonnement aan te schaffen.
En wandelen, veel wandelen :)

Ik denk dat ik het daarbij ga houden voor vandaag.
Ik heb niet zo heel veel te vertellen en ben eigenlijk behoorlijk boos op mezelf dat ik weeral ben bijgekomen (terwijl ik echt mn best doe om alles gezond te houden enzovoort)

tot binnekort!

Week 2 post-op

We zijn vandaag exact 2 weken na de operatie.
Ik ben natuurlijk weer op de weegschaal gaan staan, het resultaat is iets minder spectaculair maar de vorige week kon ik amper iets eten terwijl ik nu toch al wel een tas soep uitkrijg (niet altijd maar meestal)


Ik ben in week twee, 5kg afgevallen
Samen met de 7,1 kg van week één betekend dat dat ik in totaal 12,1kg kwijt ben sinds de operatie twee weken geleden!
HOERAAAAA!

Dinsdagavond ben ik begonnen met fruitpap te eten. Ik was de yoghurt zo k*tsbeu!
De fruitpap smaakte me wel! Donderdag heb ik overdag ook fruitpap gegeten en yoghurt, 's avonds ben ik begonnen met boterhammen, twee minisneetjes wit brood, niet te vers, zonder korst, geroosterd.
Eén met kipfillet en één met Filet de saxe.
MMMM wat was dat lekker, eindelijk eens iets knapperigs in mn mond!

Omdat ik in week 3 met meer gevarieerde en vastere voeding mag beginnen is de kans groot dat ik weinig tot niks afval.
Dat zou wel jammer zijn, maar uiteindelijk ook niet meer dan logisch!

Vanavond voor de eerste keer terug middag: purree met een beetje groentjes en een beetje vlees
Ik ben benieuwd!

Eerste controle en foto's

Gisteren ben ik op controle geweest bij de huisdokter.
Hij heeft mijn plakkers van mijn wonden afgehaald en gekeken hoe ze eruit zagen. Of alles al goed aan het genezen is... en ja hoor! Het ziet er allemaal prima uit! Eén wonde is zelfs al zo mooi toe dat je al goed moet kijken om te zien waar hij is!
Super toch!

Ik heb de dokter dan ook maar even gevraagd of het normaal is dat ik af en toe pijn aan mijn zij heb. Hij heeft eens gevoeld om te kijken waar het juist pijn deed en om te kijken of hij iets voelde zitten ofzo maar volgens hem zijn het mn ribben die pijn doen en moet ik het nog even geven.
Nog even afwachten dus in de hoop dat die pijn weggaat!

Dinsdag 21 februari moet ik op controle bij de chirurg om te kijken hoe het nu met me gaat.. en ook bij de dieëtiste om te kijken of het me lukt om goed te eten.

Ik heb eigenlijk al een voor- en na- foto maar het liefje heeft de foto voor de operatie wat vreemd getrokken dus weet ik niet of je er eigenlijk iets op ziet. Ik post ze er toch maar bij:

VOOR:

NA:

Ik moet zeggen dat ik persoonlijk nog geen verschil zie... er zijn al mensen die mee aangesproken hebben dat ze het wel zien (des te beter), maar ik voel het wel al!

Tot snel!

Wat ik vanaf donderdag 26 januari mag eten ;)

Het zal misschien niet iedereen interesseren, en als het u niet interesseerd, waarom zijt ge dan beginnen lezen ;-)
Maar ik wou eens even op een rij zetten wat ik mag eten vanaf donderdag, want ik ben zo bezig over fruitpap maar ik mag nog wel meer dan fruitpap hoor ;-) ik vind fruitpap gewoon heeeeeeeeeel lekker!


Ontbijt:
* Brood: - wit of fijngemalen licht bruin brood zonder korst en niet te vers, evt licht geroosterd.
                - zachte beschuiten of craquottes

* Toespijs: Magere kaas
                     mager vlees
                    zelfbereide magere vis of vleessalade
                    ei: licht gekookt, geroerd of gebakken met weinig vetstof

Zoet broodbeleg mag af en toe maar levert geen noodzakelijke eiwitten!
Ik mag geen drank drinken BIJ de maaltijd (omdat ik dan een vol gevoel heb van het drinken en niet genoeg voeding binnenkrijg)

Voormiddag tussendoortje:
Bouillon of gemixte, licht verteerbare groetensoep zonder vlees

Middag:
enkele dagen een halfvaste maaltijd, dit betekend alles in de blender en mixen maar! (er mogen in het begin geen stukjes inzitten, vraag me niet waarom vermits ik in de morgen beschuiten, en brood mag eten)

vis-gevogelte-omelet: 50g (iew da klinkt vies! maar het is dus vis/gevogelte/omelet haha! )
groenten: 1 eetlepel zacht gekookt en gemixt
aardappelen: 1 stuk in de vorm van puree
Bereidingsvetten; indien noodzakelijk, max 1 koffielepel


Als ik dit na enkele dagen echt goed verdraag mag ik overstappen naar zachte voeding.
Dit is ongeveer hetzelfde als hierboven maar dan niet in de blender ;-)

Namiddag tussendoortje:
- Zeer zacht rijp, geschild fruit of gepocheerd fruit of FRUITPAP zonder stukjes. (jammie!!)
- Magere yoghurt of witte kaas met zoetstof, magere fruityoghurt of magere fruikaas met zoetstof.
- Pudding van magere, halfvolle of sojamelk (gadver sojamelk is zoooo vies!) met zoetstof.
- Kleine broodmaaltijd

Avondmaal:
Zelfde als ontbijt

Late avond-snack:
Zelfde als tussendoortje van de namiddag

Dit moet ik aanhouden tot ongeveer 9 februari, dan mag ik beginnen met vaste voeding! njammie! eindelijk terug iets om echt op te knabbelen!

Voor zij die eigenlijk niet weten waarover ze aan het lezen zijn!

Hoi allemaal!

Ik krijg nog heel veel vragen over wat een Gastric Bypass (vanaf nu GBP) eigenlijk is.

Het woord zegt het eigenlijk al voor zichzelf, als je kijkt naar her woord bypass wat zoveel betekend als overbrugging. Het grootste deel van mijn maag word momenteel eigenlijk overbrugt waardoor ik minder kan eten. Even met illustraties:

1. Normaal passeert voedsel eerst de slokdarm, vervolgens de maag met een volume van ongeveer 1200 tot 2000ml) en de twaalfvingerige darm om zo in de dunne darm terecht te komen. 

2. De Gastric Bypass operatie creëert een klein maagreservoir en een nieuwe kleine maaguitgang.
Met behulp van nietjes wordt in het bovenste gedeelte van de maag een nieuw klein maagreservoir gecreëerd.
Het volume van de maag wordt herleid tot de grootte van een klein ei met een volume van 15 tot 25 mI

3. De dunne darm wordt opgehaald en verbonden met de nieuwe maag 

De diameter van de nieuwe uitgang is ongeveer 12 mm.
De nieuwe, kleine uitgang van de maag betekent dat de maag trager ledigt.

Het voedsel komt via de kleine maaguitgang dadelijk in de dunne darm terecht en passeert de rest van de maag niet.

4. De "oude" maag en de twaalfvingerige darm worden aldus overbrugd of "gebypassed". 

Het einde van de twaalfvingerige darm wordt opnieuw verbonden met de dunne darm.
 Dezenieuwe verbinding van de twaalf Vingerige darm met dedunne darm zorgt ervoor dat het maagsap, gal- en pancreassap met het voedsel kunnen worden vermengd.
Dit is noodzakelijkvoor een normale vertering.

Door deze twee aanpassingen zal een kleine hoeveelheid voedsel een verzadiging- of volheidgevoel geven gedurende een langere tijdsperiode. Dit helpt je minder te eten en aldus te vermageren.

En ja: je lichaam haalt normaal gezien, als je gezond eet, voldoende voedingsstoffen en energie uit de kleine hoeveelheid die je binnenkrijgt ;-)

Een schat van een vriend maar wat een snoepkont!

Hoi allemaal!

Jullie weten het misschien, of misschien niet maar ik heb echt een schat van een vriend.
Een vriend die me laat merken dat ik perfect ben zoals ik ben, waarbij ik helemaal mezelf kan zijn en die er altijd voor me is (zolang ik maar niet emotioneel word, daar kan hij dan weer niet goed tegen).
Hij is echt een schatterd!

Maar, het is wel een super snoepkont! (je ziet het er niet aan want hij is echt een wasdraad maar amai!)
Gisteren zijn we een namiddagje weg geweest, gewoon op het gemak, wat rondwandelen in de winkel, als het me niet ging even gaan zitten... Hij was heel lief voor me enzo.

TOT we buiten kwamen en hij de Burger King zag.
Jawel hoor! Mijn vriend is zot van fastfood, had nog helemaal niets gegeten die dag dus hij was niet te houden.
Daar zat ik dan, tegenover hem aan een tafeltje, met tussen ons in, een chickenburger en een kingsize menu met curly frieten en een giga-cola!
Ik heb mooi mogen toekijken hoe hij vol smaak zijn burger naar binnenwerkte.
(voor de mensen die Burgerking niet kennen... het is een fastfoodtent die zijn naam waardig is, nergens anders zijn de burgers zo lekker!)

het was iets na 3 toen we buiten gingen.
Ik had iets voor 12 een yoghurt gegeten en om de drie uur begin ik honger te krijgen, dus ik zat eigenlijk al met honger voor hem.
Eenmaal in de auto aangekomen zei ik hem dat ik ook honger had. Hij zette zich ergens aan de kant en gaf me mn spullen om te eten...
Een potje natuuryoghurt, candarell zoetstof en een lepeltje (en dat nadat ik mijne vent zo een menu had zien verorberen!)

Ach allemaal goed en wel, ik moet gewoon even tanden bijten. Als ik eenmaal terug vast kan eten, kan ik wnr hij zoiets eet, wel n frietje meepikken ofzo!

's avonds maakte zijn mama speciaal voor mij een soepje, dat maakte al veel goed!

We gingen naar boven, tv-kijken.
Opeens viel mijn oog op wat de vriend allemaal langs zich had liggen: een hampel M&M's, een doosje koekjes, een kommetje chips, een dammeblanchemousse van het betere merk en een fles appelsap!
jawadde dadde! (nu moet ik wel zeggen dat hij terwijl ik wakker was daar eigenlijk niks van gegeten heeft, ik val altijd eerder in slaap en ik denk dat hij wel  bewust gewacht heeft tot ik sliep)
maar how seg wat een snoepkont!

Ik weet dus wat me te doen staat als ik eenmaal terug mag eten: zorgen dat ik savonds iets gezond mee naar boven neem om te eten bij de tv want anders ben ik veel te rap in verleiding om met hem mee te eten!

Stiekem hoop ik toch dat het ventje ook wat gezonder gaat leven. Niet voor zijn kilo's maar dat kan toch gewoon niet gezond zijn voor je lichaam!

Ondertussen bijt ik nog even lekker op mijn tanden!

1 week post-op

Het is ondertussen alweer een week geleden dat ik vol ongeduld op mijn ziekenhuiskamertje zat te wachten op mijn operatie.
Ik kan je zeggen dat mijn kleren nu, veel comfortabeler zijn dan dat lelijke operatieschortje!
Maar goed ook!

Ik geniet er enorm van dat ik terug thuis ben, lekker mijn eigen ding doen, opstaan wanneer ik wil, rondwandelen, bij mijn vriend zijn, samen slapen, samen weggaan! super!

Ik ga iedere week post-op (na operatie) een keer op de weegschaal staan.
Dit opdat ik een duidelijk beeld heb hoeveel ik per week afval en zeker niet te veel op de weegschaal ga staan...

Daar was het spannende dan: de weegschaal!!!
ik deed mn klein opstapje (want ik heb zo een flinterdunne weegschaal)
wachtte op de cijfers... spanneeeeend!!
EN: -7,1kg!!

WOW! dat is een kilo per dag!!!
Uiteraard moet ik er rekening mee houden dat ik in het ziekenhuis niet veel at!
maar toch is het een super resultaat!

Dat was het dan alweer!
Tot de volgende keer maar weer!

Oh ja: ik heb een enorme loopneus sinds de operatie... of het er iets mee te maken heeft (door narcose of door aerosol ofzo die ik gehad heb), ik weet het niet
ondertussen loop ik m maar gewoon achterna, die loopneus van me!

xx

de eerste dagen eten en terug thuis...

ZATERDAG 14 JANUARI HEB IK NOG BEZOEK GEKREGEN VAN MIJN ZUS EN DE COOLSTE VRIENDINNEN OOIT!
ZE HADDEN EEN SUPER LEUK KAARTJE BIJ EN EEN MOOI BLOEMENTJE!
ZE KWAMEN BLIJKBAAR OM ME TE PIJNIGEN WANT IK HEB HEEL WAT AFGELACHEN EN BOY DOET DAT PIJN NA EEN BUIKOPERATIE!
ACHTERAF WAS IK WEL DOODMOE EN BEN IK ZOWAT ONMIDDELIJK IN SLAAP GEVALLEN!

De eerste avond dat ik mocht eten was dat een natuuryoghurt en een nutridrink, inderdaad: jakkes!
natuuryoghurt met zoetstoffen en nutridrink aangelengt met water. maar dat is dus niet te drinken!

De stagiaire bracht me de plateau die in de keuken gemaakt was (overigens een giga plateau met speciale deksel om eten warm te houden terwijl ik maar gewoon een yoghurt kreeg!) en zette deze neer.
Op de plateau stond echter geen natuuryoghurt aar een fruitgyoghurt :) ik zeer content natuurlijk maar het kleine stemmetje in mijn hoofd zei me dat ik dat toch maar eerst even moest navragen.

Dit deed ik en ja hoor, het was verkeerd! Ze namen me de fruityoghurt onder mn neus weg en daar zat ik dan met alleen maar een gore Nutridrink als eerste avondmaal!
Daar baal je dan wel even van!

De dag erna was 'smorgens alles in orde: natuuryoghurt met een nutridrink.
ik heb de yoghurt half opgekregen en de Nutridrink was na 3 slokken al te vies om mee verder te gaan!
's middags en boulionsoepje met een pudding
de boulionsoep kreeg ik ook niet volledig op (het was slechts een koffietas)
en de pudding daar heb ik in de namiddag wat van gegeten.
's avonds was het weeral yoghurt met Nutridrink.
de Nutridrink was natuurlijk juist, dat gore, daar vergissen ze zich niet in!
maar de yoghurt was weeral fout!
ik heb me een beetje boos gemaakt (oeps) en gezegd dat ik gisteravond ook al geen avond eten had gehad, ik betaal er toch ook voor? krijg ik geen natuuryoghurt in de plaats? maar de natuuryoghurt was op (ja hoor in heel het ziekenhuis geen natuuryoghurt te vinden) maar dan heb ik maar gezegd dat ze me dan maar een pudding moesten bezorgen.
En, dat deden ze.

Zo gaat het dus al een paar dagen, yoghurt, pudding, soepje, boulionsoepje... gene vette ;-)
Maar dat hoort zo, de eerste twee weken! En dat wist ik op voorhand.

Toen ik maandag naar huis mocht ben ik dan ook met de vriend een hele lading natuuryoghurt gaan inslaan!
dus nu leef ik op yoghurt en boulion, momenteel nog...
ik kijk al uit naar week 3, dan mag ik fruitpap eten!! jeeeeej!! lekker lekker!

De eerste avond naar de vriend thuis gegaan, een lekker avondje luieren in de zetel, lekker tv kijken en gewoon genieten van mekaars gezelschap! super was dat!
De eerste nacht thuis was zalig! Lekker aan één stuk doorgeslapen tot deze morgen!
toen ik beneden kwam was het hier verschrikkelijk rustig. geen kat hier natuurlijk, allemaal werken of naar school!
tot de zus terug kwam! amai wat een lawaai! dat was dan weer teveel van het goeie!

namiddag een fijn bezoekje gehad! Dat deed me heel goed!

Maar dan, dinsdag, is frietendag!
dat was balen, de vriend en de zus aan de frieten, ik aan de boulion, en ik kreeg nog niks binnen ook! balen!!!
maar! ik schop er mezelf wel door!
achter twee weken fruitpap! mmmm

de operatie en de dagen erna

Door omstandigheden waren de operaties op donderdag 12 januari wat uitgelopen.
Rond 15u had ik eigenlijk al bijna geen zenuwen meer, ik dacht al bijna dat het misschien voor de dag erna zou zijn.

maar, om 17u  kwam de verpleegster, zwaaiend met een operatieschort en van die zeer knappe witte kousen tegen flubiet aangewandeld en zei ze dat ik me mocht omkleden.
Een kwartier later lag ik in mijn bed, met enkel een -one size (really doesn't) fits all- operatie schort en die veel te sexy kousen aan te wachten op mijn vervoer naar de operatiekamer.
De zenuwen begonnen nu wel terug de bovenhand te nemen.
Ik mocht op de operatietafel gaan liggen, die alles behalve comfortabel ligt, en mn armen warden langs me vastgemaakt op balken. Ik voelde me net even Jezus ;-)
Al de nodige dingen werden klaar gemaakt en toen mocht ik naar dromenland!
Rond 20u30 werd ik wakker in recovery.
Het zat erop! Ik had wel wat pijn maar werd goed in de gaten gehouden en kreeg nog veel bij tegen de pijn.
De pijn werd tegen mij altijd omschreven als erge buikspierpijn en ik kan zeggen dat ik het ook zo aanvoel! Net of ik een stuk of 500 sit-ups gedaan heb! (bij 50 heb ik ook al spierpijn maar een beetje overdrijven kan geen kwaad!)
Iets voor half 10 mocht ik terug naar de kamer, toen ik boven uit de lift kwam zaten mama, papa en het beste liefje van de wereld me al op te wachten.
Ik was vreselijk suf dus veel herinner ik me er niet van.

Om 22u zijn ze naar huis gegaan en toen kon ik lekker slapen.
Ik denk dat ik de eerste nacht om de twee uur ben wakker geworden van de pijn.
Ik had een heel vriendelijke verpleger bij me die me gerust stelde en me tijdig iets tegen de pijn kwam brengen.

's morgens kwamen twee verpleegsters binnen, bloeddruk en temperatuur nemen (zoals dat zo een 5x per dag ofzo gedaan word) en zij hebben mij geholpen met het wassen.
Gelukkig mocht mijn blaassonde er toen al uit. Ik had verwacht dat ik dat zou voelen als ze die wegdeden maar daar voelde ik niets van.

Daarna hebben ze mij geholpen met me te wassen en het aandoen van mijn nachtkleed.
Die dag was een rustige dag, veel geslapen.
's avonds kreeg ik bezoek van mn beste vriend en zijn vriendin, mn ouders en mn vriend.

Vanaf 5 tot 8 heb ik voortdurend bezoek gehad, dit was toch wel vermoeiend!

Om 9u viel ik dan ook als een blok in slaap...

tussendoor werd ik 's nachts wakker van de verpleegster die kwam kijken of alles goed was, die pijnstiller kwam bijgeven enzovoort....

Een goede nachtrust kon ik het wel noemen, ben heel blij dat ik mn oordopjes heb meegebracht want de oudere mensen op de gang praten echt hard als de verpleegster bij hun is :)

Vandaag mocht mijn zakje voor het wondvocht weg, dat deed even pijn maar ik ben blij dat ik er vanaf ben! Als ik vandaag goed eet en drink mag mijn serum ook af. Mijn hand is wat dik geworden waar de serum zit en het voelt ook niet heel erg goed aan...
Maar daar ben ik dus ook haast vanaf!

Ik heb de gang al verschillende keren afgelopen, de kinesist had dat gevraagd de eerste dag, nadat ze met mn voeten was komen spelen!

Vandaag heb ik mijn eerste yoghurt gegeten, of ja een aantal happen!
en ik krijg nutridrink, die ik moet aanlengen met water... vanmiddag krijg ik boulion en een puddingske.

Zal blij zijn als ik maandag naar huis mag, ik verveel me hier soms wel. al heb ik het wel druk met slapen :-)

't is bijna zover!

Vannacht niet echt goed geslapen, ik had een pilleke gekregen om makkelijker in slaap te vallen, oordopjes in mijn oren zodat ik van niks wakker zou worden...
Maar ik ben toch nog veel wakker geworden.

Gisteren hadden ze gezegd als eerste of tweede aan de beurt was en dat dit dan rond 9u zou zijn, nu blijkt het 11u te zijn eer ik aan de beurt ben.

Gisteravond dacht ik dat ik nog niet echt zenuwachtig was maar toch was ik best onrustig...

Toen 'the love of my life' gisteravond vertrok kreeg ik het toch even heel erg moeilijk.
Dat vond hij natuurlijk niet leuk om te zien maar ik moest toch echt wenen, kon het niet tegenhouden!

Ik begin wat onrustig te worden, probeer mezelf af te leiden met muziek, rondwandelen,...

Net wat gevraagd om te kalmeren en ze zouden nog iets brengen  maar ze zijn er nog niet mee gekomen.

De dokters en verplegers zijn allemaal heel vriendelijk! Ze proberen je op je gemak te stellen en maken tijd om een babbeltje te slaan, dat doet goed.

Nog een paar uurtjes en mijn nieuwe leven gaat van start!
Namiddag moet ik normaal wel al een keertje uit mijn bed komen.
Morgen moet ik dan een soort papje drinken en dan maken ze een foto van mijn buik. (ik ben in de war of dat nu vandaag of morgen is, maar ik zal het wel merken!)
Hier zien ze dan of alles goed is, er geen lekkage is...
Als alles goed is mag ik dan weer terug, rustigaan drinken.

Die avond, of de dag erna, mag ik yoghurt proberen, als ik 3 lepeltjes op heb, heb ik al veel yoghurt op zeggen ze...

Ben echt heel erg benieuwd, ik weet dat ik het allemaal ga kunnen achteraf en dat ik hard genoeg op mijn tanden zal bijten want ik weet waarvoor ik het doe.
En verder is het overlaten aan artsen en verpleging en hopen dat alles wel los loopt.

Dadelijk met mijn blote voeten nog eens door de gang op, ff alles tot mij laten komen.

Namiddag vertrekt mijn buurvrouw naar huis. Langs ene kant misschien goed, dan is het hier lekker rustig... maar langs de andere kant... dan kom ik hier alleen te zitten, heb wel genoeg bij om mij mee bezig te houden, maar dat is toch niet hetzelfde.
Bezoekjes, ik hoop toch dat ik er een paar zal krijgen hier in het ziekenhuis.

dus voel u niet geremd... maar laat even iets weten

Hopelijk tot straks! of morgen! 

ik hou van jullie!

gearriveerd in het ziekenhuis

Hier zit ik dan, aangekomen in het ziekenhuis...
papieren moeten invullen
kamertje gekregen
bed gekregen
internet gevonden! (yeeeeessss)
Gezellig pratende buurvrouw: check :) haha
één tv voor ons twee... (heeeeel blij dat t ventje films op stick heeft gezet)
en nu...


wachten!


wachten op onderzoeken...
De zenuwen vallen goed mee... ik ben ook helemaal niet bang voor achteraf, of ik het allemaal wel ga kunnen, want ik heb er bewust voor gekozen, ik weet wat de gevolgen zijn en ik weet dat ik met momenten moet gaan tanden bijten....
maar ik ben bang voor wat ik niet weet... de operatie, hoe die zal lopen, of alles goed zal lopen....

U zal nog wel van me horen ;)

De laatste dagen...

Hier zit ik dan, twee nachten voordat ik binnen moet in het ziekenhuis...
En er speelt vanalles door mijn hoofd!
Ik heb al van alles gedaan om in slaap te vallen maar het ziet er naar uit dat ik mezelf een serieuze klap voor mn kop ga moeten geven om knock out te gaan!
Ik ben zonet op de radio geweest! Of ja, niet ik, maar Bjorn Verhoeven las mn sms voor op Q-music (ja ik luister Q-music) waarin ik vertelde wat er op het programma staat donderdag en dat ik wel zenuwen heb!
Hij wenste me veel succes, stelde me gerust dat we goede chirurgen hebben in ons belgenlandje en draaide een zalig schijfke voor me: joe goddard-gabriel
Dat deed de zenuwen al wat kalmeren! Maar precies nog niet genoeg!
Van slapen lijkt voorlopig echt nog niets in huis te komen, en dat terwijl ik morgenvroeg om half negen moet beginnen met werken!


Maar goed dat het een leuke dag word!
In de voormiddag ga ik de mensen van de dagopvang waar ik werk (in een rusthuis) vertellen wat ik ga laten doen. Zij gaan zeker ook opmerken wat er met mij gaat gebeuren en ik wil ze alvast even informeren.
Dat doe ik vergezeld van... een lekker stuk vlaai! Jazeker!!


's Avonds ga ik met the boyfriend mn laatste quick-bezoek doen! en erna een cinema'ke! Gezellig tegen zijn (niet al te brede) schouders aan liggen en genieten van puss in boots 3D


Woensdag is het dan zover! In de voormiddag de laatste spullen bij mekaar nemen en dan om 14u moet ik in het ziekenhuis zijn. Dit is al redelijk vroeg maar het moet omdat ik nog een paar onderzoeken moet laten doen om te kijken dat zeker alles in orde is voor de operatie!

Alsof het gisteren nog niet erg genoeg was dat de familie mij zenuwen gaf (uiteraard fijn dat ze interesse tonen)

Had nog ne leuke bedacht foto's te maken EN er mij niks van te zeggen...
Ik dus in alle haast thuis maar met een natte kop vertrokken want ik wou op tijd zijn... wist ik veel dat er foto's getrokken gingen worden, daar stond ik dan, niet echt opgemaakt, mn haar alsof ik pas uit bed kwam!
Maar goed dat ik me een beetje kon verstoppen achter de rest ;-)

Ik sta niet graag op foto's, en dat er nu nog zo rap voor de operatie even een beeld van mij moest vastgelegd worden dat ik wellicht nog heeeeeeeeeeel lang ga moeten aanzien vermits ze niet snel nieuwe foto's zullen maken... ik vond het allemaal maar niks!!

Ik kan er tegen dat er foto's gemaakt worden, maar niet zo van die officiele, familie foto's die nog jaaaaaaaaaaaaaaaren blijven hangen!

Dat ik dan maar rap ne trouwfoto heb om te geven zodat er vervangmateriaal is :p haha!!

Hoe minder wachttijd, hoe meer zenuwen!

Ik ben normaal geen zenuwpees, en als ik al zenuwachtig ben, kan ik dat best goed verstoppen...
Maar gisteren had ik het toch moeilijk... Familie feestje, iedereen vraagt achter je plannen, wat je gaat doen, wanneer, of je geen schrik hebt...
En ik werd er stil van, ik die normaal haast niet stil te krijgen is, ik werd er stil van!


Maar goed dat de achterkleinkinderen er bij waren en die mijn aandacht op iets anders vestigden...
Hoe zalig zijn kinderen, ze beseffen nog niet goed wat ik ga doen en wijzen me niet constant op de gevaren... ;-)
EN zij zeggen tegen hun mama dat mama dan wel echt een groentenpapje voor Kim moet maken want anders heeft die niets te eten! :-)

Maar het begint nu ook echt op te korten!! Ik moet eigenlijk nog best veel doen (valies maken enzo) dat ik een beetje heb uitgesteld omwille van het feit dat ik dan heel hard zou beginnen nadenken over vanalles.

Maar het nadenken is dan toch gekomen: gaat alles wel goed lopen? Ik ga het toch wel overleven? Ik ga alleen wakker worden (iedereen moet werken), hoe ga ik er achteraf uitzien? Gaat alles wel mooi meegroeien?  Gaat mn vriend me nog mooi vinden? Zou ik vanbinnen ook gaan veranderen?
Het nadenken brengt een beetje een kleine angst met zich mee, en zenuwen!
Dat alles maar goed loopt! 


Donderdag allen uw duimen de lucht in zou ik zo zeggen!

ongegeneerd genieten!

Ik kan je zeggen, dat ik van mijn laatste dagen als gewone eter, nog serieus geniet van al het lekkers!
Ik ben nooit een goede nee-zegger geweest maar momenteel zit ik op een punt dat ik tegen bijna niks nee zeg... :) behalve dan die vuile sushi die de papa van Bart me probeerde te verkopen!

En normaal als ik te veel snoep/lekkers eet, voel ik me achteraf slecht... nu niet. Ik geniet nog een laatste keer van een potje chocomousse, een mac-donalds, een steak met kroketten ;-)
Ongegeneerd genieten!


Ik ga zo stilletjes aan eens beginnen met mijn tas voor mijn ziekenhuisbezoekje...
Wat mag ik zeker niet vergeten?!
* Toiletgerief
* Slaapkleren, handige kleren (lees: zeer onflatterende trainingachtige toestanden)
* laptop, spelletjes, kaarten, boekjes... alles om me mee bezig te houden wanneer er geen bezoek is
* een waterpistool om iedereen die met lekkers afkomt te beschieten!
   (oh weeeee als ge met een doos pralines of zelfs een fruitmand afkomt!)


Is er nog iets dat ik vergeet??


Ik ga nog een paar dagen genieten van lekkers, genieten van collega's, genieten van liefjestime...
Woensdag het ziekenhuis in... en dan donderdag is het zover! Het begint nu echt heeeeeeeeeel kortbij te komen!

2012 will be my bitch!

2012 is nog maar pas begonnen of het zit al vol goed nieuws!
zwangere mensen
trouwende vrienden
:-)


Ik hoop dat ik hier na 12 januari heel mooi nieuws kan komen posten.
Ik heb me voorgenomen dat 2012 MIJN jaar zal worden, no matter what!
Uiteraard mag ik niet zwanger worden
of zal ik wellicht (als ik bart zijn plannen bekijk) niet bij die trouwende mensen komen te horen
Maar toch word het mijn jaar!


De operatie brengt nu al mooie dingen met zich mee:


Ik merk nu al wie m'n echte vrienden zijn, hoe lijnrecht ze achter me staan en me steunen! Het is enorm overweldigend om te zien hoeveel mensen om je geven, hoe mensen oprecht komen vertellen dat mijn gewicht hun nooit stoorde...  hoe als ik zeg: volgend jaar deze tijd ben ik mooi, dat ik bijna standaard het antwoord krijg: "dat ben je nu al!"
Hoe m'n Fitii me steunt op alle manieren, zolang ik maar niet ween want daar kan hij niet tegen ;-)


De zenuwen beginnen te komen, ergens in m'n hoofd spookt af en toe 'wat als er iets misloopt tijdens de operatie'. Maar daar mag ik niet te veel aan denken!


Voor de operatie heb ik nog een hoop plannen:


Donderdag: Antwerpse Zoo + samson en Gert kerstshow (nee ik ben daar nog niet te oud voor!)
Vrijdag: voormiddag op bezoek bij de babysitkindjes, namiddag werken, savonds uit eten met de (schoon)ouders en t liefje, erna hopelijk nog naar de nieuwjaarsreceptie van KAZOU
Zaterdag: Dagje shoppen in Brussel, 's avonds ene drinken
Zondag: Nieuwjaarswensen bij Bart z'n Oma, smullen smullen smullen!
Maandag: voormiddag koffer maken, namiddag werken
Dinsdag: werken, uit eten met Bart, miss filmpje pakken
Woensdag: om 14u binnen in het Salvator Ziekenhuis in Hasselt
Donderdag: Operatie! (uur nog onbekend)


Door al die plannen gaat mijn weekje direct om zijn!
Maar toch goed dat ik zoveel plannen heb, dat ik niet te lang stil sta bij de operatie...


Graag wou ik even meegeven dat ik het heeeeel fijn zou vinden als er mensen een bezoekje komen maken , maar het nog veel fijner zou vinden als jullie het op voorhand wel even vragen (via sms) of het kan, kwestie dat ik niet gek word van het bezoek ;-)


Ik heb 6 weken ziekeverlof na mijn operatie dus ik heb genoeg tijd om bezoekjes te ontvangen, ook thuis...


tot snel snottebel!

Hoe mijn reis begon...

Hallo allemaal!
Ik heb even getwijfeld, maar dan toch besloten een blog te maken...
Zo kunnen vrienden en familie alles op de voet volgen indien ze willen, maar zo hoop ik ook anderen die dezelfde reis als mij willen maken te bereiken.


Ik wil jullie via hier vertellen hoe het voor mij begonnen is en hoe mijn reis loopt...


Het is allemaal ongeveer een jaar tot anderhalf jaar geleden begonnen, ik had ergens via internet een site gevonden met getuigenissen van mensen die een gastric bypass hadden laten doen.
Ik ben toen, op mijn gemak en zonder het medeweten van anderen, op zoek gegaan naar meer informatie.
In het begin zag ik overal succes-verhalen en was ik eigenlijk al helemaal verkocht.
Maar ik heb mezelf toen verplicht niet blind te zijn voor de risico's, op zoek te gaan naar verhalen van mensen waarbij het misgelopen was, die er niet tevreden over waren. Deze verhalen bestaan zeker ook!


Ik besloot om er mijn huisarts eens over aan te spreken. Wat hij vond van dit idee, of hij misschien eerder een andere ingreep zou aanraden, of hij patiënten had die een gastric bypass lieten doen en hoe hun ervaringen waren.
Hij heeft mij volledig uitgelegd wat mijn mogelijkheden waren, dat er risico's zijn en wat hij vond dat ik best kon doen.
Ik heb van hem een aantal doorverwijzingsbrieven gekregen om ter rade te gaan bij verschillende chirurgen, zo zou ik een goed beeld krijgen van wat de ingreep juist inhoud en zo zou ik een chirurg kunnen kiezen waarmee het klikte... iemand die zo een operatie gaat uitvoeren op je, daar kan je maar beter een goed gevoel bij hebben!


Na overal informatie opgevraagd te hebben heb ik op woensdag 16 november 2011 mijn eerste gesprek gehad bij Dktr Bouckaert in Hasselt.
Hij was erg vriendelijk, zijn uitleg over de ingreep en alles er rond was niet heel uitgebreid maar wel heel duidelijk.
Hij legde voor mij een afspraak vast voor vrijdag 18 november.
Hier zou ik een gesprek hebben om nog eens duidelijk te maken wat de gevolgen zijn, welke impact het gaan hebben op mijn leven, op mijn eetgewoontes, de risico's, dat ik 1,5 jaar na de operatie niet zwanger mag worden,...
Ze legde me uit wat m'n BMI moest zijn en welke voor-onderzoeken ik zou moeten laten doen en waarvoor deze waren.


Hierna keken we samen wanneer ik kon terugkomen voor de vooronderzoeken.
Ik had de volgende week een weekje verlof dus dat kwam heel goed uit. Ik vroeg om zoveel mogelijk afspraken op dezelfde dag vast te leggen.
Ik moest immers tot in Hasselt gaan dus zou het handig zijn als ik niet 4x op en af moest.


24 november  en 30 november vielen mijn onderzoeken...
Ik had een goed gevoel bij de onderzoeken maar wist uiteraard nog niet zeker dat alles in orde was.


De operatie mag pas doorgaan als alles in orde is. Als je lever niet in orde is, moet je een dieet volgen, als je galstenen hebt moeten ze deze verwijderen...


7 december zou ik mijn antwoord krijgen. Ik mocht terug komen bij dokter Bouckaert.
Vol spanning... de wandeling van de ziekenhuisingang tot de wachtzaal leek enorm lang te duren... de wachttijd nog veel langer.
Ik wist van vele dingen al dat ze goed waren alleen de resultaten van het maagonderzoek en het gesprek bij de diëtist waren me nog niet duidelijk...
De dokter overliep alle onderzoeken
toen ik hoorde: "maagonderzoek ziet er ok uit, gesprek bij de diëtist: positief advies"
kon ik het niet laten om heel hard "YES" te roepen!


Daar was het dan, een grote, vette (oei wat een toepasselijke woordkeuze) JA!
Ik had toestemming om de operatie te doen.


Toen kwam natuurlijk van de chirurg de vraag: wanneer?
Ik mocht zelf een datum kiezen, hij zou kijken of hij dan nog een plaatsje vrij had.
Ik had op voorhand al beslist dat als ik de operatie mocht doen, dit niet voor of tijdens de feestdagen zou laten doen.
Bij feestdagen hoort nu eenmaal lekker eten en ik wou op die manier afscheid nemen van "de oude ik" een nieuw jaar, een nieuwe start.
De eerste datum die dan voor de chirurg kon, was 12 januari.


Zo is het dus, 12 januari start mijn nieuwe leven!
Ik heb erg genoten van de feestdagen en heb een drukke week voor de boeg...
Weinig tijd om nog te denken over de operatie...
Maar toch zijn ze er, de zenuwen.... wat er zal gebeuren, of alles goed zal lopen, hoe het leven erna zal uitzien...


i'll keep you posted!